Zuid-Afrika

De lange wijngeschiedenis van Zuid-Afrika begon bij de Nederlander Jan van Riebeeck. Hij creëerde hier in 1652 een bevoorradingspost voor de VOC. In de enorme 'moestuin', de Compagniestuin geheten, heden ten dage een prachtig park in Centraal-Kaapstad, werden de eerste druivenranken aangeplant. De eerste serieuze aanzet voor wijnproductie kwam pas rond 1685 met de uit Frankrijk gevluchte Hugenoten, die wijnkennis hadden meegenomen uit hun vaderland. Door gebrek aan middelen stond kwaliteit echter nooit voorop en nadat ook hier de allerverwoestende druifluis zijn sporen had nagelaten, werd de Koöperatieve Wijnbouwers Vereniging (KWV) opgericht. Hiermee ontstonden de eerste contouren van Zuid-Afrika als serieus wijnland. Veel later stonden wereldwijde handelsembargo's tegen de apartheid uitbreiding van de wijnbouw in de weg. Vanwege geldgebrek en een kleine afzetmarkt moesten wijnbouwers de kwaliteit laag houden. Vanaf de afschaffing van de apartheid nam de vraag uit de hele wereld snel toe en kwam de kwaliteitsverbetering in een stroomversnelling. Als wijnland in de categorie 'Nieuwe Wereld' loopt Zuid-Afrika voorop in het zogenaamde 'terroirgedreven' wijnmaken en is daarmee een springplank van de ‘Oude Wereld’ naar de ‘Nieuwe’. Door een soepele regelgeving is er veel mogelijk voor producenten en de innovatieve wijnmakers maken daar gretig gebruik van.