We zijn op bezoek bij vaste klant en wijnautodidact Ramon Baljé, die ons uitnodigde om voor deze rubriek een kijkje in zijn kelder te komen nemen. We kennen Ramon als een groot liefhebber met een breed smaakpalet, wat in onze ervaring vaak de leukste verzamelingen oplevert. Maar voordat we de kelder induiken, moet er eerst nog even geproefd worden. Ramon en zijn vrouw vieren binnenkort beiden hun vijftigste verjaardag met een diner voor vrienden. De bijpassende wijnen zijn bijna allemaal rond, maar er mist nog net die ene bijzondere witte wijn die het helemaal af maakt. En dus ontkurken we eerst een fles Atlántico van Bodegas El Paraguas, toevalligerwijs net deze week door de Spaanse pers verkozen tot een van de beste witte wijnen van Spanje. Ramon: “Top, dit kende ik nog niet! Zo leuk om weer iets nieuws van jullie te ontdekken. Ik ben groot fan van Okhuysen, dat zul je straks in de kelder wel zien. Niet alleen omdat jullie wijnen goed zijn, maar ook omdat iedereen die bij jullie werkt oprecht plezier heeft in zijn vak. Echt liefhebbers voor liefhebbers. Als ik sportspullen nodig heb, ga ik ook het liefst naar een zaak hier in Haarlem van een man die zelf ook helemaal gek is van sport.”
Ik werd apart genomen: ''Wilt u misschien een jasje passen?''
Een grote ontdekkingsreis
Ramon groeit op in Gouda in een gezin waar de wijn af en toe wel op tafel komt, maar waar verder niet echt over wordt gesproken. Ook tijdens zijn studie econometrie in Rotterdam is het aanvankelijk meer een kwestie van kwantiteit dan kwaliteit. Pas aan het eind van zijn studietijd slaat het wijnvirus toe. “Een aantal van mijn vrienden waren totale wijngekken en door hun enthousiasme ben ik er zelf ook een geworden. We spaarden samen om naar bijzondere restaurants te gaan. Nog niet verblind door enige kennis probeerden we dan van alles, eerst nog arrangementen maar later losse flessen. Het was één grote ontdekkingsreis. Ik herinner me dat we in Brussel waren, bij Comme chez soi, een superchique zaak. Bij binnenkomst werd ik heel subtiel door de maître apart genomen. Of ik misschien even een jasje wilde lenen? Ik had natuurlijk geen idee, ik was nog nooit in dat soort restaurants geweest. Het leukste aan die tijd vond ik dat gevoel dat zich een heel nieuwe wereld voor me opende. Neem nou sherry. Ik had toen, geheel ten onrechte, het idee dat dat een drank voor oude oma’s was. Maar na een avond in The Greenhouse in Londen, waar verschillende sherry’s van Bodegas Barbadillo werden geschonken, was ik helemaal om. Ik koop dat dan meteen.”
Goede wijn is goede wijn
Na zijn studie vertrekt Ramon voor een traineeship naar New York en een paar jaar later komt hij voor zijn werk terecht in de Londense City. “Londen is een fantastische stad voor wijnliefhebbers. Je hebt er tal van oude wine merchants die waanzinnige overzichtsproeverijen organiseren, bijvoorbeeld Berry Bros. & Ruth, zeg maar het Okhuysen van Londen. In het weekend kwam ik graag in (natuur) wijnbars als Lady of the Grapes in Covent Garden of Cave Cuvée in Bethnal Green; supercharmante zaakjes in opkomende buurten net buiten het centrum. Lekker aan de bar hangen en je elke keer weer laten verrassen door iets nieuws. Of ik erg van de natuurwijnen ben? Nou, ik ben niet heel trendgevoelig, goede wijn is goede wijn. Wel merk ik dat ik vaak terugkom bij bepaalde klassiekers uit Italië of de Bourgogne, maar ik ben ook gek op de beaujolais van Foillard. (red. Jean Foillard was onderdeel van de ‘Bende zonder Zwavel’, de bakermat van de vin-naturel-beweging.) Als je wilt, kun je je hele leven nieuwe dingen blijven ontdekken; dat is wat wijn voor mij zo bijzonder maakt. Zo liet een Libanese collega me ooit kennismaken met Château Musar. Ik vond het direct fantastisch en probeerde daarna wat oudere jaargangen op de kop te tikken. Ik begreep toen dat bepaalde jaargangen (’76 en ’84) nooit zijn gemaakt omdat de wijngaarden in de frontlinie lagen.” Aan zijn tijd in Engeland hield Ramon ook een grote liefde voor port over. “Vintage port, bij uitstek een wijn die je deelt met anderen, ontdekte ik door de gezellige zondagse lunches bij vrienden thuis. In die tijd waren zelfs de beste jaren nog heel betaalbaar. Dat is nu wel anders, maar ik heb in die jaren een aantal mooie kisten kunnen kopen. Wanneer er nu vrienden bij ons komen eten, zet ik die traditie voort.”
Ik koop graag bij mensen die uitstralen dat ze plezier in hun vak hebben
67 Pall Mall: membership for life
In The City – waar geleefd wordt volgens het credo work hard play hard – is goede wijn nooit ver weg. In de tijd dat Ramon er werkt voor een grote zakenbank, start een aantal van zijn collega’s de inmiddels iconische wijnclub 67 Pall Mall. Hij mag zich een van de eerste leden noemen en heeft zelfs een membership for life. Wat maakt deze temple of wine zo speciaal? “Pall Mall heeft een van de mooiste wijnkaarten in het VK, je kunt er schaarse wijnen per glas drinken en de sommeliers behoren tot de wereldtop. Daarbij organiseren ze unieke proeverijen en je hebt de mogelijkheid om je wijnen in hun kelders te bewaren. Ik kwam er graag, zeker voor die proeverijen, maar had er zelf geen wijnen liggen. Die bewaar ik liever thuis in mijn eigen kelder. Dus zullen we maar eens?”
Een kelder vol cultwijnen
Wanneer we de keldertrap afdalen, wordt ons oogdirect getrokken naar kisten met bekende Okhuysennamen als Mas de Daumas Gassac, Chave, Ceretto, Maison Verget en Philippe Colin. “Ik zei toch dat ik fan was? Mas de Daumas Gassac ontdekte ik eigenlijk pas recent, omdat ik via jullie bij een proeverij met maar liefst dertig jaargangen rood en negentien wit mocht zijn. Dé wijn van de dag was voor mij de blanc uit 2012. Zo complex en nog helemaal vol leven. Wat ik trouwens ook fantastisch vind, zowel wit als rood, is Grange des Pères, ook al zo’n cultdomein. Dat zijn natuurlijk voorbeelden van kostbare wijnen, maar ‘top’ betekent heus niet altijd dat je de hoofdprijs hoeft te betalen. Mijn laatste ontdekkingen zijn twee cool climate chardonnays, een uit Adelaide Hills en een uit Nieuw- Zeeland. Die wijnen kunnen zich meten met menig witte bourgogne, maar hebben een heel ander prijskaartje waardoor meer mensen ervan kunnen genieten. En als er iets is wat ik tijdens mijn wijnreis tot nu wel heb geleerd, is dat je mooie wijn niet voor jezelf houdt. Die deel je met anderen.”
