Argentinië

Tot halverwege de jaren negentig hadden Argentijnse producenten echter geen ambitie om hun wijnen te exporteren, ze richtten zich op de verkoop in het eigen land. Maar de vraag vanuit het buitenland nam snel toe toen Argentinië begon te moderniseren en de Argentijnen hun wijnen steeds meer konden verfijnen. Deze positieve ontwikkeling stokte echter toen de economische crisis uitbrak in 2001. Het werd onbetaalbaar om houten vaten en moderne wijnproductietechnologieën te importeren uit Europa en de Verenigde Staten. Slechts enkele bedrijven slaagden erin overeind te blijven. Zij raakten in trek bij –meestal Europese- investeerders die aangetrokken werden door de interessante natuurlijke omstandigheden en door de enorme grondoppervlakten die in Argentinië beschikbaar waren. Een fase waarin Europeanen moderne ‘superbodegas’ oprichtten, werd in gang gezet. In meer recente tijden zijn ook de kleinschalige domeinen waar terroirwijnen gemaakt worden tot ontwikkeling gekomen. Argentinië bemachtigde definitief een plek op de wijnkaart.

De wijnbouw van Argentinië concentreert zich in het westen van het land. Hier, op de uitlopers van het Andesgebergte, wordt smeltwater gebruikt om te irrigeren. Voor Europese begrippen liggen de wijngaarden op ondenkbare hoogten: 700 tot 1400 meter is niet ongebruikelijk. In het noordelijk gelegen Salta wordt zelfs op 3000 meter hoogte wijn verbouwd! De meest aangeplante druif is de malbec. Het lijkt erop dat dit ras in de 19e eeuw is meegenomen uit Bordeaux, waar de malbec in de 18e eeuw veel werd gebruikt. Het gaat wel om een iets kleinere en steviger variant: deze druif met dikke schil kan de gure weersomstandigheden van de Andes verdragen. Hij geeft geconcentreerde, krachtige wijnen. Dit maakt malbec een fantastische begeleider van de beroemde Argentijnse steaks.