Ik probeer dit tot een absoluut minimum te beperken en het gezin moet er vooral geen hinder van ondervinden. Dat betekent ’s ochtends wat eerder uit bed, en zo zit ik met een heerlijk kopje koffie en een vers croissantje in het opkomende zonnetje dit voorwoord te schrij-ven. Youp stuurt me net een vraag over Sicilië voor onze duocolumn. Daar kan ik als het huis stil blijft mooi mee aan de slag.
Ik ben net als Youp ook gek op dat eiland met z’n vele gezichten, waar bovendien prachtige wijnen worden gemaakt. Zijn vraag past naadloos in deze Vinée Vineuse, die een echt themanummer is geworden. Wat het thema is, laat zich raden: Italië. Een land dat onder veel Nederlanders populair is en dat is niet zo raar.
Het land heeft bergen, een lange gevarieerde kustlijn, rollende heuvels, mooie eilanden, prachtige steden, een aangenaam klimaat en natuurlijk een heerlijke keuken. En dan zijn er de wijnen. Die komen in een nog grotere diversiteit dan al het moois dat het land al te bieden heeft. Gemaakt van druiven die je nog niet eerder tegenkwam en in stijlen en smaken die je nog niet eerder proefde. Hopeloos ingewikkeld, al die lange Italiaanse namen. Je bent al snel geneigd de handdoek in de ring te gooien en het maar over je heen te laten komen. Daarom staat dit nummer boordevol aardige wijninformatie over het land. We duiken niet al te veel het diepe in, maar beginnen bij de basis. Een brede basis, zoals bij een goede pizza, die begint met een goede bodem en een lekkere basissaus. Als u het blad uit heeft, zult u zich zeker meer op uw gemak voelen de volgende keer dat u het land aandoet.
Zelf doen we dit jaar maar weer eens een rondje Frankrijk; ik typ dit vanuit het familiehuis van Franse vrienden op Ile de Ré. Een eiland waar ze wel wijngaarden hebben, maar waar nauwelijks wijn wordt gemaakt. Dit is een buitengebied van Cognac en de meeste druiven worden dus gedistilleerd. Mijn Franse vriend heeft een online wijnbedrijf, gespecialiseerd in de verkoop van kleinere Franse kwaliteitsboeren. Om hem te verrassen heb ik wat flessen uit Spanje en Italië meegenomen. Afgelopen avond genoten we van een witte Santa Maria La Nave van de Etna. Mijn vriend is totaal geen wijnsnob en al helemaal geen chauvinist en hij geniet hardop van de wijn. De lichte toon van ontwikkeling heeft voor hem iets weg van riesling. De wijn is licht ziltig, met iets van rijpe, gele appel, bloesem en boenwas. Iedere keer als we ons neus in ons glas steken, ontdekken we wat nieuws. Wat is het toch heerlijk om met gelijkgestemden van een mooie wijn te genieten. We eten er ‘mulet’ bij, oftewel rode mul, afkomstig uit de Atlantische Oceaan, die in zijn geheel op de barbecue gaat. De wijn blijft maar groeien en geven. Wat een genot, deze basale zaken van het leven; met aandacht eten en drinken in goed gezelschap. Vanzelfsprekend zijn ze natuurlijk niet, realiseer ik me op het moment dat ik dit schrijf. Ze zouden het wel moeten zijn.
De zomer trakteert ons vast nog op een zonnig staartje, waar we hopelijk volop van kunnen genieten. Met lekker eten, fijne (Italiaanse) wijnen en vooral goed gezelschap. Ik hoop velen van u te zien tijdens Proeven tussen de Stellingen. Ook al zo’n leuk moment waarbij delen en genieten centraal staat.
Fantastisch, maar ook hopeloos ingewikkeld al die lange Italiaanse namen.
