Onder de naam Dominio de Anza maakt hij zowel in Rioja als in Bierzo wijnen waar niet alleen wij, maar ook de internationale wijnpers stijl van achterover slaan. Diego is eigenlijk altijd druk - welke wijnmaker is dat niet - maar moest deze week toevallig in Malaga zijn. Tijdens zo’n urenlange autorit kan je dan mooi even bijkletsen met je Nederlandse importeur.
Diego, je kreeg dit jaar weer prachtige scores van Robert Parker’s Wine Advocate. Luis Gutiérrez schrijft: ‘His wines are elegant and clean in the best modern style you can think of. He’s one of the more precise, new young producers in Rioja and Bierzo.’ Een mooi compliment! Je komt natuurlijk uit een bekende wijnmakersfamilie in Navarra. Hoe anders is jouw manier van werken dan die van de generatie van je vader?
Ik ben ooit begonnen zoals mijn vader: met geconcentreerde wijnen die ik liet rijpen op nieuwe eikenhouten vaten, maar na verloop van tijd realiseerde ik me dat deze wijnen minder frisheid en lenigheid hadden. Het leek wel alsof we met z’n allen Bordeaux aan het kopiëren waren. Zoiets gebeurt natuurlijk niet van de ene op de andere dag, maar met de tijd leerde ik dat goede wijn geen make-up in de vorm van nieuw hout nodig heeft. Je moet kunnen proeven waar de wijn vandaan komt. Alleen Rioja Alavesa – waar ik zit - bestaat al uit verschillende dorpen met verschillende terroirs. En zelfs daarbinnen heb je grote verschillen. Ik wil je die verschillen laten proeven.
Ik heb het idee dat jouw generatie, anders dan de vorige, ook meer samen optrekt, van elkaar leert, elkaar iets gunt?
Ik zit in een vriendengroep met wijnmakers als Ricardo Fernández, José Gil en Carlos Sánchez. We komen vaak samen in Madrid om kennis en mooie flessen met elkaar te delen. We zijn collega’s, maar het voelt bijna als een schoolreisje als we samen zijn. We delen ook wijngaarden met elkaar.
Wijnmaken draait om intuïtie, geheugen en focus. Elk jaar leer ik iets nieuws
Dominio de Anza
Ben jij niet zelf ook ooit begonnen in een hoekje van de wijnkelder van de ‘grote’ Raúl Pérez?
Raúl is ontzettend genereus. Niet alleen met het delen van zijn kennis en kunde, maar ook met zijn kelder en zijn wijngaarden. Ook al heeft hij de grote naam, hij deelt gewoon zijn beste wijngaard met bevriende wijnmakers. Voor mij is dat échte grootheid.
Je maakt zowel wijnen in Rioja als in Bierzo. Werk je altijd volgens dezelfde filosofie?
Mijn filosofie is altijd en overal dezelfde: transparantie, het doorgeven van het terroir. Maar de manier van werken is anders, al is het maar omdat de mencía (de blauwe druif van Bierzo) niet te vergelijken is met de tempranillo. Mencíasteeltjes zijn bijna zoet, tempranillosteeltjes zijn juist tannineus en krachtig. Daarom werk ik in Bierzo vaker met hele trossen, terwijl ik in Rioja de druiven altijd ontsteel. Een groot deel van mijn werk doe ik inmiddels op intuïtie, dat heb ik moeten leren. Het oogstmoment, de belangrijkste dag van het hele jaar, bepaal ik door iedere dag te proeven. Je kunt later veel aanpassen in de kelder, maar de smaak van de druiven op die éne dag komt nooit meer terug.
Je presenteert in onze Voorverkoop Spanje twee nieuwe cuvees, waaronder een witte rioja die nog niemand heeft geproefd. We zijn natuurlijk razend benieuwd, wat kunnen we verwachten?
Ik was altijd wat terughoudend om witte wijn te maken, maar inmiddels begin ik me comfortabel te voelen. Het is een assemblage van viura, malvasia en castellana blanca. Heel puur, crisp en licht in alcohol (12%). Je proeft de kalk in de bodem. Ik heb er maar 1600 flessen van gemaakt. Mijn andere nieuwe wijn, de rode Rioja San Vicente, komt uit het hooggelegen San Vicente de la Soncierra. De stokken zijn ongeveer vijftig jaar oud en er zit veel kalk in de bodem, dus het is een krachtige expressie van tempranillo met veel structuur.
Kan je ons tot slot nog iets vertellen over je ambities? Waar streef je naar in de toekomst?
Ik ben blij dat ik iedere oogst nieuwe dingen leer. Dat wil ik blijven doen. Maar mijn stille droom is om een wijn te maken die na vele jaren rijping opeens groots en magisch blijkt te zijn, zoals een 2001 Chave of een 1990 Richebourg. Die wijnen stoppen op een gegeven moment een wijn te zijn, en worden dan monumentaal. Mijn droom is dat mensen over 20 jaar, of langer, één van mijn wijnen openmaken en dat soort magie ervaren.
Dankjewel Diego, we kijken er naar uit om straks weer flessen van je in de kelder te kunnen leggen!
