Door Xavier Kat, 2 november 2023
Met sommigen hebben we al generaties lang een warme band en is de samenwerking voor ons zo vanzelfsprekend, dat we soms vergeten hoe bijzonder die eigenlijk is. Bij andere wijnmakers vergt het iets meer verleidingskracht om ze te overtuigen dat wij hun ideale partner zijn. En dan zijn er nog de wijnmakers zoals Sandra Bravo, die ons op een maandagmorgen zelf mailen. Of we misschien zin zouden hebben om haar wijnen in Nederland te verkopen. En of we ze misschien eens willen proeven… En proeven wilden we zeker. Want als haar wijnen net zo zouden smaken als dat ze klinken op Haar wijnen zijn van een adembenemende schoonheid papier, dan zou dit wel eens iets heel bijzonders kunnen zijn. Zeg nou zelf, wijn gemaakt van oude stokken van kleine percelen, uit de ruigste en hoogstgelegen delen van La Rioja, met de hand bewerkt en geoogst. En dat allemaal volgens de biodynamische principes. Kan het echt zo zijn dat zo’n parel je zomaar ongevraagd in de schoot wordt geworpen? En dan leest het verhaal van Sandra Bravo ook nog eens als een wijnsprookje.
Jonge wijnmaakster uit La Rioja, zonder al te veel financiële middelen, maar mét een grote drive om de puurste, meest elegante wijnen van de streek te maken, kan met steun van de lokale bank enkele wonderschone percelen rondom de dorpen Rivas de Tereso en Villabuena de Alava in Rioja Alavesa bemachtigen. Ze besluit om – compleet tegen de heersende conventie in Rioja in – af te zien van zware houtrijping van haar wijnen en in plaats daarvan in te zetten op fraîcheur en terroirexpressie. Dat doet ze enerzijds door heel laat in het seizoen te oogsten, soms pas in oktober. Dat lijkt misschien tegenstrijdig, want hoe langer de druiven immers hangen, des te rijper ze worden. Maar de koele nachten in haar hooggelegen wijngaarden zorgen ervoor dat er naast die rijpe tonen een fantastische frisheid in de druiven behouden blijft. Elk perceel is uniek en wordt daarom apart gevinifieerd, opgevoed en gebotteld. In sommige gevallen gaat het om een monocépage van garnacha of tempranillo, in andere gevallen is het een fieldblend, waarbij verschillende rassen uit één wijngaard samen worden gebotteld. Daarnaast kiest Sandra er bewust voor om in de kelder te werken met amfora’s en cementen eieren voor vinificatie en rijping om zo het unieke karakter van elke cuvee optimaal te laten uitkomen. Na die eerste keer proeven was het voor ons wel duidelijk dat we goud in handen hadden. En wanneer we Sandra zelf bezoeken en ze ons meeneemt naar haar wijngaarden, zijn we helemaal om.
Sandra's verhaal leest als een wijnsprookje
Uit alles blijkt dat Sandra, naast een bijzonder warme persoonlijkheid, ook een extreem getalenteerde perfectionist is, die als een moeder over haar wijngaarden waakt en ze liefdevol vertroetelt. Wanneer ze het over haar wijngaarden heeft, is het bijna alsof ze dierbare vrienden beschrijft, met hun goede en slechte eigenschappen. Zo is Villabuena rustig en kalm, maar Rivas woest als een wild paard. Eigenlijk precies zoals de wijnen van Sandra zelf, van een adembenemende schoonheid en balans, zonder ooit hun ruige afkomst te verloochenen.
