Gillardi: Una storia di famiglia

Het is mid-augustus 2024, wanneer we ’s ochtend om tien uur op de stoep staan bij huize Gillardi in Farigliano. We zijn op vakantie in Piemonte en maken graag van de gelegenheid gebruik om even langs te wippen bij de familie Gillardi. We zijn nog druk bezig het imposante uitzicht te bewonderen, wanneer we Elena Gillardi toeterend aan horen komen rijden over de stoffige zandweg naar het domein. “Mijn Nonna Pina is gisteren 89 geworden en het feestje was dusdanig gezellig dat het nogal een latertje is geworden”, legt Elena uit. “Maar kom gauw, dan neem ik jullie mee de wijngaard in. Zo vlak voor de oogst is het hier op z’n mooist.” We zien inderdaad prachtige volle trossen dolcetto- en nebbiolodruiven hangen. Iets verderop groeit op een steile helling de syrah voor Gillardi’s cultwijn Harys. Elena: “Mijn vader Giacolino is altijd gek geweest op de grote rode wijnen van de Noord-Rhône, hermitage, côte-rôtie. Hij was de eerste die syrah aanplantte in Piemonte, omdat hij zelf ook zo’n soort wijn wilde maken. De eerste jaargang Harys – en ja, dat is inderdaad syrah achterstevoren geschreven – maakten we in 2005 en het was direct een succes.”

Elena’s vader Giacolino is een bekende naam in de streek. Jarenlang was hij de wijnmaker van Ceretto, dat onder zijn leiding een grote kwaliteitsslag maakte. Daarnaast was er altijd het familiedomein, dat hij jarenlang samen met vader Giacomo bestierde en inmiddels alweer een aantal jaar met dochter Elena. “Onze Langhe nebbiolo wijn komt van de wijngaarden die je hier ziet”, wijst Elena, “net als de Relatione dolcetto, maar onze barolo’s niet. De Boiolo cru ligt op de heuvel van La Morra, de Vignane cru recht tegenover Cannubi in Barolo. 2021 was een geweldig jaar voor barolo. Het zijn wijnen die jong al toegankelijk zijn, maar evengoed een groot bewaarpotentieel hebben. We zijn er ontzettend trots op als familie.” En over familie gesproken: Nonna Pina vierde afgelopen augustus haar 90ste verjaardag. Zou het weer zo’n knalfeest zijn geworden?