Tour de Vigne: Terre des Dames

Tour de Vigne: Terre des Dames

Door Lidewij van Wilgen | 3 september 2021

Een persoonlijke rondleiding van Lidewij van Wilgen op haar domein.

Sinds ik wijn maak, zijn mijn flessen te vin-den bij Okhuysen. Misschien kennen we elkaar van Proeven tussen de Stellingen; voor sommigen onder u is Terre des Dames zelfs de huiswijn! Daarom ben ik heel blij u nu eens persoonlijk rond te leiden. De Languedoc is de grootste wijnregio van Frankrijk. Nog steeds worden hier, in het vlakke land aan zee, veel massawijnen gemaakt. Maar al sinds de jaren tachtig bewijzen pioniers als Mas de Daumas Gassac en La Grange des Pères dat het ook anders kan. In de tijd dat mijn toenmalige man Aad en ik een domein zochten, gold de Languedoc als ‘de nieuwe wereld van wijn in Frankrijk’. En voor mij is dat nog steeds zo.

De wijngaarden zijn mijn grootste schat

Achter het dorp Murviel-lès-Béziers beginnen de heuvels. Bij de afslag Terre des Dames wordt de weg smaller, er zijn dichte bosschages van groene eiken. Daarna de eerste wijngaarden, omzoomd door muurtjes van gestapelde stenen. Uiteindelijk komt u op een zandpad, geflankeerd door cipressen. Hier begint onze tour. Laten we starten met een wandeling door de wijngaarden. Met de tijd heb ik geleerd dat dit mijn grootste schat is, de basis voor alles wat ik hier kan doen. Waar in de jaren zestig en zeventig veel domeinen industrialiseerden en met grote bulldozers de bomen tussen de percelen uit haalden, bleef hier alles bij het oude. Onze veertien hectares zijn verdeeld in 25 kleine perceeltjes, omzoomd door wilde garrigue. Toen ik in 2009 overstapte op biologische landbouw was ik één van de eersten in onze regio, maar het leek me vanzelfsprekend me aan te passen aan dit land in plaats van het naar mijn hand te zetten.


Summer of love

De eerste wijngaard waar we nu komen is de oude carignan. Geplant in de Summer of Love is zijn fruit nog altijd even kwalitatief. Iedere stok heeft zijn eigen persoonlijkheid – een selectie van de klonen bestond nog niet voor 1970. We lopen verder. Boven aan de heuvel ligt het veld met oude alicante. Deze wijngaard is bijna honderd jaar oud en geeft nog maar vijftien hectoliter per hectare, een kwart van wat in de Appellation is toegestaan. Maar het is het geheime ingrediënt van onze rode La Diva. Vanaf dit punt heb je een schitterend uitzicht over onze vallei; het huis en de wijnkelder liggen verscholen achter cipressen, op de achtergrond een hoog rotsplateau, goud-geel in de lage zon. Een laatste wijngaard is de witte grenache, bijzonder om zijn terroir met fossielen van oesters. Met de jaren hebben de wortels diep kunnen aarden, de basis voor de mineraliteit in de wijn en de reden waarom de stokken, zelfs in het heetste seizoen, altijd genoeg water kunnen vinden. Het unieke voordeel is dat er, verspreid onder de wijngaarden, kleine riviertjes stromen; de basis voor de frisheid in onze wijnen.


Kelder stamt uit 1850

Laten we naar de kelder gaan. We lopen langs het huis, een oude Mas uit 1750 in de schaduw van een oude es. De kelder ligt iets lager en is gebouwd in 1850, één van de eerste particuliere wijnkelders in de omgeving. Maar behalve het oude balkenplafond en de ruwe stenen muren is het van binnen nieuw. Op de vloer ligt glimmend beton, er zijn betonnen tanks en om kleinere hoeveelheden wijn te kunnen conserveren ook tanks van glasvezel, een perfect neutraal materiaal. Voor de kelder staat onze sorteertafel. Voor mij is dit misschien wel het belangrijkste element in de vinificatie. Ik hou ervan om de druiven goed uit te zoeken, ik wil geen slakken of zieke trossen in de tank. Op die manier kan ik kiezen voor een rustige vinificatie met weinig ingrepen – de enige manier om tot een mooie geconcentreerde wijn met zachte tanninen te komen.

Oogsten in de vroege ochtend 

Sinds het begin plukken we alle druiven met de hand, de laatste jaren alleen nog in de ochtend. Ik heb voor alle plukkers hoofdlampen gekocht en zelfs voor de rode wijnen beginnen we nu als het nog donker is – de laatste druiven komen uiterlijk twaalf uur binnen. Zeker de eerste uren zijn de druiven nog koud en bedauwd als ze de kelder in gaan; een enorme stap voorwaarts voor de frisheid en elegantie van de wijnen. Dit jaar kenden mijn man Olivier en ik elkaar tien jaar – een mooie reden om Les Prés d’Eugénie te bezoeken, een landgoed met één van de oudste restaurants van Frankrijk met drie Michelinsterren. Het team van zeven sommeliers heeft uiteraard enorm nagedacht over de wijnen die ze presenteren, maar ze waren er toch echt: de wijnen van Terre des Dames. Een enorme kroon op het werk dat ik hier doe, maar ik weet het zeker: ik ben nog lang niet klaar. We spreken elkaar op de volgende Proeven tussen de Stellingen!

Alle wijnen

Bekijk het hele wijnaanbod