Louis: “De goede producenten kennen elkaar allemaal. Via de een kom je dan weer terecht bij de ander. Gérard Chave, in Hermitage, nam mij in de jaren zeventig mee naar toppers als Clape in Cornas en Gripa in Saint-Joseph en later ook naar Graillot in Crozes-Hermitage.”

Xavier: “Wat vonden jullie eigenlijk de leukste streken om rond te reizen?”

Wim: “Dat waren dan toch de Bourgogne en de Beaujolais, vanwege de enorme diversiteit aan gemeentes, de versnippering van de wijngaarden, het landschap en de grote verschillen in kwaliteit. Maar het meest indrukwekkend blijft voor mij de Dourovallei ter hoogte van Oporto.”

Louis: “Het bezoeken van voor mij onbekende wijnstreken was vaak heel verrassend en spannend. De Loirestreek tussen Orléans en Nantes speelde zeker een hoofdrol door met name de diversiteit aan druivenrassen. Hier leerde ik de chenindruif waarderen in gebieden als Vouvray, Savennières en Layon en de cabernet franc in Chinon, Bourgueil en Saumur-Champigny. Maar mijn favoriete wijnstreek is toch de noordelijke Rhône, waar naar mijn mening de boeiendste wijnen van Frankrijk worden gemaakt met de druif syrah in de hoofdrol.”

Xavier: “Natuurlijk haalden jullie een keur aan bijzondere wijnen van fantastische producenten naar Nederland, maar hadden jullie zelf eigenlijk een favoriete wijnmaker?”

Louis: “Belangrijke en boeiende contacten waren zeker met Charles Joguet in Chinon en het Domaine des Roches Neuves in Saumur-Champigny. Maar in het jaar 1977 bezocht ik voor de eerste keer Domaine Chave, dat toen al werd gezien als het meest prominente huis van Hermitage, en werd Gérard Chave voor mij een bron van inspiratie. Jaarlijks bezocht ik hem en zo ontstond er een ware vriendschap.”

Wim: “Ik vind het lastig om een favoriet te noemen. Er waren er eigenlijk zoveel, domeinen zoals Deux Roches, Stéphane Aladame in de Bourgogne en Michel en Françoise Tête in Juliénas. De vader van Michel Tete, Raymond, die kettingroker was van Gauloises en Gitanes, blies tijdens het proeven altijd rook in je gezicht en vroeg dan belangstellend: wat vindt u van mijn wijnen? Nog jaren daarna ging ik hun wijnen buiten proeven, wel zo makkelijk. Overigens zijn hun wijnen nog steeds de allerbeste van de streek en hebben voor mij bourgogne-achtige trekjes. Met Giacolino Gillardi van Ceretto was het contact ook altijd heel goed. Met hem hebben we ‘s avonds na een bijzonder diner in Restaurant La Rive van het Amstel hotel, voor de uitgang samen op onze knieën gelegen om de lekke band van mijn auto te verwisselen. Die dingen vergeet je nooit meer.”

Xavier: “En als je nu moet aangeven op welke ontdekking je het meest trots bent?”

Wim: “Dan is dat toch Domaine des Deux Roches in Davayé, met hun prachtige assortiment wit uit de Maconnais en ook met hun wijnen uit de Limoux en de l’Aude. Wij maken daar elk jaar nog ‘un petit stop’.”

Louis: “Nu ja, Chave kwam al uitgebreid aan bod, maar dat mag je geen ontdekking noemen. Dan eerder Mas de Daumas Gassac, een landwijn uit het zuiden van Frankrijk waar niemand ooit van had gehoord. Maar de verrassendste inkoop voor mij vond plaats in Spanje en wel op de hoogvlakte van Rueda. Daar ontdekten we Bodegas Palacio de Bornos met de wijn Colagón, gemaakt van de druif verdejo. Dé witte huiswijn van Okhuysen. We waren met deze inkoop een van de eerste importeurs van wijnen uit Rueda!”

Xavier: “Is er eigenlijk een link tussen de streken waar jullie je ieder bij de inkoop op richtten en jullie huidige kelders? Of juist helemaal niet?”

Louis: “Die link is er zeker! Mijn kelder bevat voor 45% wijnen uit Bordeaux, met name wijnen uit de Haut-Médoc, Saint-Emilion, Pomerol en Sauternes, 20% wijnen uit de noordelijke Rhône met wijnen als Hermitage en Côte Rôtie en 15% rode wijnen uit de Bourgogne. Dan heb ik nog voor 10% Italië/Spanje en 10% diverse rode en witte courante wijnen voor alledag. Een echt favoriete wijn voor mij blijft Mas de Daumas Gassac. Ik koester nog steeds verschillende jaargangen van deze unieke wijn uit de Languedoc, die blijft verrassen en oudert als een grote bordeaux!”

Wim: “Een link? Ik denk van wel. Veel rode en witte bourgogne, maar ook nog aardig wat mooie oudere rode bordeauxs. En natuurlijk rood uit Piemonte en Toscane. En vooral de laatste jaren schitterende rieslings uit Duitsland. Niet te vergeten de jaarlijkse Montlobre! Mijn keldertip: Drink vooral minder en lekkerder! En probeer op zondagmorgen een glas champagne of crémant. De mooiste start van de dag.